زبان انگلیسی لهجه های زیادی دارد. دو مورد از رایج ترین لهجه های زبان انگلیسی، انواع آمریکایی و بریتانیایی آن هستند. انگلیسی آمریکایی و انگلیسی بریتانیایی ریشه هایی یکسان دارند؛ ولی لهجه انگلیسی آمریکایی به دلیل دور بودن از منبع اصلی زبان و ترکیب شدن با دیگر زبان ها، تغییرات زیادی داشته است. این تغییرات فقط مربوط به لهجه نیستند و در برخی موارد، گویش نیز متفاوت است؛ در ادامه چند تفاوت شاخص در لهجه آمریکایی با بیریتانیایی را بررسی می کنیم. برای یادگری این زبان در دوره یادگیری آنلاین زبان انگلیسی آموزشگاه زبانسرا شرکت کنید.
تلفظ انگلیسی در مقابل تلفظ آمریکایی
یکی از بزرگ ترین تفاوت های لهجه آمریکایی با بیریتانیایی در تلفظ برخی حروف مانند «r» یا «t» است. افرادی که با لهجه بریتانیایی انگلیسی صحبت می کنند، اگر در یک کلمه حرف «r» بعد از یک حرف مصوت قرار داشته باشد، آن را تلفظ نمی کنند.
در مقابل، افراد انگلیسی زبان که با لهجه آمریکایی صحبت می کنند، حرف «r» را تلفظ می کنند. در برخی موارد، آمریکایی ها از لهجه روتیک استفاده کرده و «r» را با شدت بیشتری تلفظ می کنند. این نوع تلفظ حرف «r»، شباهت زیادی با تلفظ این حرف در زبان اسپانیایی دارد.
حرف دیگری که تفاوت زیادی در تلفظ دارد، «t» است. در انگلیسی با لهجه بریتانیایی، حرف «t» تلفظ نمی شود. برای مشخص شدن وجود آن در کلمه، هنگام صحبت کردن از توقف گلوتال استفاده می شود؛ برای مثال کلمه «tomato» در زبان بریتانیایی به شکل «tomah-o» تلفظ می شود. در انگلیسی با لهجه آمریکایی، حرف «t» در کلمات با صدای «ت» تلفظ می شود.
یکی دیگر از تفاوت های لهجه آمریکایی با بیریتانیایی حرف «t»، زمانی است که دو حرف «t» در کنار یکدیگر قرار می گیرند. در انگلیسی با لهجه بریتانیایی اگر در یک کلمه «tt» داشته باشیم، صدای «ت» کوتاه شنیده می شود. در انگلیسی با لهجه آمریکایی در صورت وجود «tt» در کلمه، تلفظ آن به حرف «d» شبیه بوده و صدای «د» شنیده می شود. برای شرکت در دوره آموزش آنلاین زبان ترکی در آموزشگاه زبانسرا به صفحه مربوطه مراجعه کنید.
تفاوت تلفظ حروف مصوت در لهجه آمریکایی با بیریتانیایی
یکی دیگر از تفاوت های تلفظی لهجه بریتانیایی با لهجه آمریکایی، متعلق به حرف «o» است. این حرف دارای دو تلفظ کوتاه و کشیده است. در لهجه آمریکایی «o کوتاه» به صورت «/ɑ/» تلفظ می شود. برای تلفظ آن دهان کاملاً گرد نیست و کمی کشیدگی دارد. در لهجه بریتانیایی «o کوتاه» به صورت «/ɒ/» تلفظ می شود. برای تلفظ آن دهان کاملاً گرد خواهد بود.
از دیگر تفاوت های لهجه آمریکایی با بیریتانیایی برای حرف «o»، در تلفظ کشیده آن است.
افرادی که با لهجه بریتانیایی صحبت می کنند، حرف «o کشیده» را به صورت «/ƏU/» تلفظ می کنند. برای تلفظ این حرف صدای «/o/» از مرکز دهان شروع می شود. افرادی که با لهجه آمریکایی صحبت می کنند، حرف «o کشیده» را به صورت «/oʊ/» تلفظ می کنند. به این نوع تلفظ دیفتونگ گفته می شود. صدای «/o/» باید از پشت دهان شروع شود. لب و زبان نیز تنش خواهند داشت.
تفاوت لحن در انگلیسی بریتانیایی و انگلیسی آمریکایی
لحن صحبت کردنT تفاوت دیگری برای لهجه آمریکایی با بیریتانیایی است. افرادی که برای حرف زدن به زبان انگلیسی از لهجه آمریکایی استفاده می کنند، لحنی نسبتاً یکنواخت و صاف دارند. صدای این افراد بالا و پایین زیادی ندارد. در مقابل افرادی که برای صحبت کردن به زبان انگلیسی از لهجه بریتانیایی استفاده می کنند، تغییر لحن زیادی دارند. صدای این افراد به دفعات بالا و پایین می شود. برای یادگیری زبان انگلیسی به کودکان خود آن ها در دوره های آموزش زبان انگلیسی به کودکان آموزشگاه ثبت نام کنید.
واژگان و املای آن ها در انگلیسی آمریکایی و انگلیسی بریتانیایی
برخی حروف در انگلیسی آمریکایی و انگلیسی بریتانیایی، اندک تفاوتی در املا دارند؛ به عنوان مثال: کلمه «analyze» نوشتار آمریکایی دارد و در بریتانیایی به صورت «analyse» نوشته می شود. این تفاوت املایی برای حروف «-or»، «-ize»، «-yze»، «-ice»، «-se»، «-l»، «-er» و «-og» در نوشتار آمریکایی است که در نوشتار بریتانیایی به صورت «-our»، «-ise»، «yse-»، «-ise»، «-ce»، «-ll»، «-re» و «ogue» نوشته می شود.
در تفاوت های لهجه آمریکایی با بیریتانیایی برخی کلمات ساختاری کاملاً متفاوت دارند. این تفاوت تنها به تلفظ یا تغییر کوچک در حروف انتهایی کلمات محدود نمی شود. در ادامه جدولی از این حروف آورده شده است. این جدول تمام حروف متفاوت را در خود ندارد؛ ولی پرکاربرد ترین کلمات در آن قرار داده شده اند.
معنی | انگلیسی بریتانیایی | انگلیسی آمریکایی |
آپارتمان | flat | apartment |
چکمه | boot | trunk |
وکیل | barrister/solicitor | attorney |
کامیون | lorry | truck |
آب نبات | sweets | candy |
فوتبال | football | soccer |
دانشگاه | university | college |
پارکینگ | car park | parking lot |
بیسکوییت | biscuit | cookie |
آسانسور | lift | elevator |
بادمجان | aubergine | eggplant |
جمع بندی
با ورود مستعمره نشینان انگلیسی به خاک آمریکا، استفاده از زبان انگلیسی بریتانیایی در میان آمریکاییان رایج شد. پس از پایان استعمار و آزادی آمریکا، تفاوت زیادی میان لهجه آمریکایی با بیریتانیایی ایجاد شد. ورود مهاجران با زبان هایی مانند: فرانسوی، سوئدی، اسپانیایی و هلندی تأثیر زیادی روی تغییر لهجه انگلیسی آمریکایی نسبت به انگلیسی بریتانیایی داشت.
امروزه تفاوت های زبان انگلیسی آمریکایی با ریشه خود (انگلیسی بریتانیایی) از لهجه فراتر رفته و به گویش می رسد. در برخی موارد، این تغییر گویش عمدی بوده است. هدف از تغییر گویش یا لهجه، مستقل کردن انگلیسی آمریکایی از انگلیسی بریتانیایی و جدا کردن تاریخ دو کشور می باشد. با این حال، همچنان شباهت های بسیاری میان دو نوع انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی وجود دارد.
برای یادگیری اصولی هر کدام از دو لهجه آمریکایی یا بریتانیایی باید از منابعی معتبر کمک گرفت. بهترین راه استفاده از آموزش های آکادمیک و حرفه ای است. مؤسسه فرهنگی آموزشی زبانسرا دات آی آر سابقه درخشانی در زمینه آموزش انواع زبان های خارجی به زبان آموزان دارد. این سابقه به 3 دهه می رسد.
زبانسرا دات آی آر خدمات بسیاری دارد که یکی از محبوب ترین آن ها، آموزش آنلاین زبان می باشد. برای دریافت اطلاعات بیشتر درباره دوره های زبان انگلیسی یا تفاوت های لهجه آمریکایی با بیریتانیایی می توانید از راه های تماس موجود روی سایت برای ارتباط با کارشناسان استفاده کنید.
سوالات متداول
آیا تفاوتهای گرامری وجود دارد؟
بله، تفاوتهایی در گرامر نیز وجود دارد. به عنوان مثال، در لهجه آمریکایی از “have” برای تشکیل زمان حال کامل استفاده میشود، در حالی که در بیریتانیایی از “have got” استفاده میشود.
کدام لهجه در آموزش و مکالمات روزمره مرسومتر است؟
لهجه آمریکایی با بیریتانیایی در مکالمات روزمره استفاده میشوند، اما لهجه آمریکایی به عنوان لهجهای که در سریالها و فیلمهای بیشتری به کار میرود شناخته میشود. به همین دلیل، ممکن است با لهجه آمریکایی در محیطهای غیررسمی بیشتر برخورد کنید.
منبع
زبانسرا